Një video e opinionistes Neda Balluku, e publikuar nga Parku i Liqenit në Tiranë, ka ndezur një debat të madh në rrjetet sociale. Ajo u shpreh me tone të forta kundër prindërve të rinj që, sipas saj, po i mbingarkojnë gjyshërit me barrën e rritjes së fëmijëve.
“Mos ia lini gjyshërve kalamajtë, se ua shkatërroni vitet e fundit të jetës,” – deklaroi Balluku në mesazhin e saj, duke nënvizuar se shumë të moshuar nuk po gëzojnë pensionin, por po rikthehen në lodhjen e përditshme të kujdesit për fëmijët.
Deklarata e saj është bërë virale në rrjet, ku përdoruesit janë ndarë në dy kampe. Një pjesë e mbështetën për guximin dhe sinqeritetin, por shumë të tjerë e konsideruan këtë qëndrim si të shkëputur nga realiteti i vështirë ekonomik që përjetojnë shumë familje në Shqipëri.
Ndër reagimet më të spikatura ishte ai i gazetares së njohur Sonila Meço, e cila ndau një përvojë personale dhe një analizë të thellë mbi temën. Ajo theksoi se në shumë raste, prindërit e rinj nuk kanë zgjedhje tjetër.
“Nuk është mungesë dashurie apo papërgjegjshmëri. Është mungesë sistemi,” – shkruan Meço. Ajo përshkroi vështirësitë që ka përjetuar si nënë dhe gazetare në një realitet ku orari i punës nuk njeh kufij dhe ndihma është luks.
“Kur rroga është e pamjaftueshme, dadoja e papërballueshme dhe çerdhet publike plot… atëherë shpresa mbetet te gjyshërit,” shton ajo. Sipas Meços, problemi nuk janë familjet, por mungesa e politikave sociale që mbështesin të rinjtë në rritjen e fëmijëve.
“Gjyshërit janë të lodhur, por jo sepse janë përdorur nga fëmijët e tyre, por sepse sistemi i ka braktisur të gjithë,” – nënvizon ajo, duke theksuar se rritja e një fëmije nuk është vetëm një sfidë personale, por një përgjegjësi që duhet të ndahet edhe nga shteti.
Reagimi i saj u mirëprit nga shumë ndjekës që e panë si një zë të arsyes në një debat emocional. Ata e përkrahën mesazhin për më shumë mbështetje institucionale për prindërit dhe njohje të rolit të pazëvendësueshëm që gjyshërit luajnë në strukturën e familjes shqiptare.
Ky debat duket se ka prekur një nerv të ndjeshëm shoqëror, ku përplasja mes mundësive reale dhe pritshmërive morale është më e dukshme se kurrë. Në fund të ditës, pyetja mbetet: kush e rrit vërtet një fëmijë në Shqipërinë e sotme?
