Ish-kryeministri i Shqipërisë, Fatos Nano, një nga figurat më të spikatura të tranzicionit politik shqiptar, ka zgjedhur të rikthehet në vëmendje me një postim prekës dhe nostalgjik, që lidhet me një nga bashkëpunëtorët dhe kundërshtarët e tij politikë më të njohur të viteve 2000: të ndjerin Sokol Olldashi.
Në rrjetet sociale, në një profil që mban emrin e tij (ndonëse nuk është e qartë nëse menaxhohet personalisht nga Nano apo nga persona të afërt), janë publikuar dy fotografi të rralla, ku Nano dhe Olldashi shfaqen së bashku në një event të rrallë social dhe muzikor. Pamjet datojnë disa vite më parë, në kohën kur Shqipërinë e vizitoi grupi i famshëm i rokut suedez “Europe”, të njohur ndërkombëtarisht për hitin “The Final Countdown”.
Në njërën nga fotot, shfaqet Fatos Nano duke buzëqeshur pranë një Olldashi më të ri, me tiparet që i përçonin energji dhe karizëm, të dy të ulur mes turmës që kishte ardhur për të ndjekur koncertin. Në tjetrën, duket një shkëmbim i ngrohtë bisedash mes tyre, ndoshta më shumë miqësor sesa politik.
Postimi shoqërohet me një fjali të thjeshtë, por shumë domethënëse:
“Mungesa jote nuk ndihet vetëm në politikë (Sokol Olldashi dhe Grupi Europe).”
Kjo fjali përçon jo vetëm një emocion njerëzor të sinqertë, por edhe një dimension më të thellë reflektimi mbi figurën e Sokol Olldashit – një politikan i ri, elokuent, me prani të fortë në publik dhe që në momentin kur u nda tragjikisht nga jeta në vitin 2013, la pas një boshllëk të ndjeshëm në skenën politike shqiptare. Olldashi ishte një nga zërat e Partisë Demokratike që përfaqësonte brezin e dytë të politikës së tranzicionit, dhe që për shumëkënd ishte një pasardhës i mundshëm i liderit të asaj kohe, Sali Berisha.
Ajo që e bën postimin edhe më prekës është fakti që vjen nga një figurë e së majtës, një ish-rival politik, si Fatos Nano, i cili ndonëse përfaqësonte një tjetër vizion dhe kamp politik, shfaqet në këto foto dhe në këtë mesazh si një qytetar që njeh vlerën njerëzore përtej krahëve politikë.
Kujtimi i Olldashit në një event kulturor si koncerti i grupit Europe, larg sallave të parlamentit apo debateve në studio televizive, flet për një kohë kur politikanët shqiptarë ndanin më shumë se retorikë: ndanin muzikë, shije kulturore, dhe në disa raste edhe miqësi personale. Kjo është një panoramë që sot, në kohën e një polarizimi të thellë politik dhe komunikimi të ftohtë institucional, duket pothuajse e pamundur për t’u imagjinuar.
Postimi në fjalë është përhapur me shpejtësi në rrjet, duke ngjallur reagime të shumta, si nga qytetarë të zakonshëm, ashtu edhe nga figura publike që kanë komentuar me fjalë të ngrohta për kujtimin e Olldashit dhe për gjestin simbolik të Nanos. Për shumëkënd, ky është një kujtim që i rikthen njerëzve idenë se politika mund të ketë edhe një fytyrë tjetër: më njerëzore, më të butë dhe më të ndjeshme.
Në një kohë kur përplasjet politike shpesh shkojnë në ekstreme dhe fjalët e mira mungojnë, një kujtim i tillë është më shumë se një postim – është një thirrje për t’i parë figurat publike në kompleksitetin e tyre njerëzor, si njerëz që ndjejnë, humbin, kujtojnë dhe nderojnë. Dhe sot, përmes muzikës së një grupi rock dhe një fotografie të vjetër, rikthehet jo vetëm një kujtim i Olldashit, por edhe një kujtesë e heshtur për politikën shqiptare se burrështetasit nuk maten vetëm me pushtetin, por edhe me kujtimet që lënë pas.
