Tensioni dhe lufta në Lindjen e Mesme ishte tema e diskutimit në Quo Vadis të moderatores Pranvera Borakaj këtë të martë në Vizion Plus.
I ftuar në studio ish-Myftyu i Tiranës, Ylli Gurra, tregoi se çfarë shkruhet në Kuran për këtë luftë.
Ai tha se në librin e shenjtë flitet për luftën dhe krijimin e Izraelit të madh.
“Kjo që po synon Izraeli po. Por në raport em iranin, kjo do të shërbejë vetëm për dobësimin e iranit. Po luftojnë vasalët e caktuar”, tha Gurra.
Ekspertët dhe teologët paralajmëronë përshkallëzim të mëtejshëm në Lindjen e Mesme, madje edhe tejkalim të kufijve në rast se bie Irani.
I ftuar në Quo Vadis eksperi i marrdhënieve ndërkombëtare Marlind Laci, theksoi se bnëse bie Irani, synimi i Izraelit do të jetë Turqia.
Në të njëjtën linjë ishte edhe ish-Myftyu i Tiranës, Ylli Gurra, i cili tha se tensioni dhe lufta në Lindjen e Mesme është shkruar qartë edhe në librat e shenjtë.
Pjesë nga biseda:
Laci: Nëse Izraelitët kanë sukeses me rrëzimin e Iraniat, atëherë radha e përplasjes është me Turqinë.
Borakaj: Ku duan të ndalen ata?
Laci: Nga brigjet e Nilit te Brigjet e Eufratit.
Gurra: Netayahu e përmendi po këkrohet një perandori Osmane. Izraeli nëse ka ardhur momenti nëse 3-4 vite po shkojmë te ajo fjala popullore, po cënon në derë të Xhamisë. Jo populli, pasi populli aty ka qenë që në kohën e profetit Musa. Por qeveria e Netanyahut po i çon përtej imagjinatës gjakun e derdhur të civilëve në Gaza, për ta çuar në pjesën Nil-Eufrat. Ata ushqehen që fëmijë.
Sipas interpretimit të disa teologëve islamë, përmendja e konfliktit në tokën e Lindjes së Mesme dhe përpjekjet për dominim territorial shfaqen në disa ajete të Kuranit që lidhen me pasardhësit e Izraelitëve, paralajmërimet e Allahut për sjelljet e tyre, dhe fundin e padrejtësisë.
Një nga referencat më të përmendura është në Sureja Al-Isra (17:4-7), ku thuhet:
“Ne shpallëm për bijtë e Israelit në Libër: Ju do të bëni shkatërrime në tokë dy herë dhe do të ngriheni në një arrogancë të madhe. Dhe kur të vijë premtimi i parë, Ne do të sjellim kundër jush shërbëtorët tanë të fuqishëm… Pastaj, kur të vijë premtimi i fundit, Ne do të sjellim dënimin mbi ju, që fytyrat t’ju mbesin të turpëruara.”
Kjo konsiderohet nga disa dijetarë si një referencë për dy herë kur Beni Israil do të bien në mëkat të madh dhe arrogancë, duke shkaktuar rrënim të vetes dhe sjelljen e një ndëshkimi hyjnor.
Po ashtu, në Sureja Al-Maida (5:20-21), Allahu i përkujton izraelitët për tokën e shenjtë që u është caktuar, por gjithashtu për mosbindjen dhe arrogancën e tyre që çoi në ndalim të hyrjes në atë tokë për 40 vjet.
“O populli im, hyni në tokën e shenjtë që Allahu jua ka caktuar, dhe mos u ktheni prapa, ndryshe do të ktheheni të humbur.”
Për më tepër, shumë komentues islamë kanë nxjerrë paralelizma midis aspiratave të zgjerimit territorial të qeverisë së Izraelit të sotëm (siç thuhet “nga Nili në Eufrat”) dhe vizioneve të përmendura në Kuran për një arrogancë të mbështetur te fuqia dhe padrejtësia, që më pas ndëshkohet.
Sipas këtyre interpretimeve, Kurani nuk është thjesht një libër shpirtëror, por edhe një paralajmërues për ngjarjet që prekin drejtësinë në tokë. Në këtë kontekst, lufta në Lindjen e Mesme shihet nga shumë teologë si pjesë e një cikli të paralajmëruar të padrejtësisë dhe ndëshkimit, me popujt që e shtypin tjetrin në mënyrë të padrejtë, përfundimisht duke pësuar rrënimin përmes mjeteve që vetë kanë përdorur.
Kjo analizë thellohet nga ata që e shohin veprimin e qeverisë së Izraelit jo si një konflikt fetar, por si një përpjekje gjeopolitike që shkel mbi parimet themelore të drejtësisë, të shprehura qartë në Kuran dhe që do të përballen me pasojat hyjnore, sipas besimit islam.
